En nu voor echt...

Nu het patroon klopt durfde ik het hondje "voor echt" te maken. 

En zijn staartje is nog altijd even schattig!

Het dekentje waar hij op poseert heb ik trouwens ook gemaakt. 

Hondje!

Het patroon voor dit hondje vond ik in een boek uit de jaren '70 (of was het '80?). Het maken stelde ik alsmaar uit omdat ik al in de gaten had dat er het één en het ander niet klopte... 

Omdat het toch bleef kriebelen besloot ik om het van een restje witte katoen te maken. Het patroon klopte inderdaad niet, maar met een paar aanpassingen is het toch gelukt!

Hij mag blijven...

Koppige Keulemannekens

Eerst laten ze lang op zich wachten (pas geplukt in november)...

Ik wou er appelgelei van maken, met citroengras en gember, naar een recept van Madame Confituur.

Maar dat was dus buiten de appeltjes gerekend. Ik moest zo hard wringen dat mijn doek scheurde... Gelukkig hadden onze buren nog een passe-vite te leen. Zo werd het Keulemannekesconfituur.